Υπάρχει πάντα ένα λεωφορείο που περνάει στη ζωή καθενός
από εμάς. Εσύ κράτα τα μάτια ανοιχτά:
μην χάσεις το δικό σου.

Ντιτρόιτ, μουσείο Χένρυ Φορντ. Καθισμένος σε ένα παλαιό
λεωφορείο, ένας παππούς διηγείται στον εγγονό του τους
φυλετικούς διαχωρισμούς στην Αμερική των νεανικών του
χρόνων: στα σχολεία, στα μπαρ, στα λεωφορεία.
Του διηγείται επίσης πώς, την 1η Δεκεμβρίου του 1955
στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, μια γυναίκα, η Ρόζα Παρκς,
αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν Λευκό
και ξεκίνησε έτσι το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων
των Μαύρων στις ΗΠΑ. Μια ιστορία που ο παππούς ξέρει
από πρώτο χέρι: ήταν εκείνο το βράδυ στο ίδιο λεωφορείο,
καθόταν δίπλα στη Ρόζα. Αλλά δεν είχε το κουράγιο της…

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευγενική υποστήριξη
του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.